Czekam na ten zaginiony czas
Tyle spojrzeń tyle słów
ludzie odchodzący w dal
W przeszłości chciałem być kimś innym
teraz pragnę być tylko sobą
Widziałem wielu
chodząc wieczorem ulicami
zbierałem ich śmiech
smutek
zbierałem ich całych w sobie
przechowywałem
patrząc
słuchając
starałem zrozumieć
teraz nie potrafię
coś się stało
uleciało
wraz z jednym zapomnianym spojrzeniem
Ukochały mnie cztery ściany
i okno prze które wydostać się nie mogę
czekam
na nowe dni
czekam na ten zaginiony czas
autor
lornez
Dodano: 2011-10-13 00:47:00
Ten wiersz przeczytano 468 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Nie czekaj - walcz, masz potencjał.
Ładny, taki prosty i szczery. Najważniejsze w życiu,
to być sobą. Pozdrawiam serdecznie:)
Zdecydowanie udany wiersz:) Pozdrawiam.
ciekawy, skłaniający do refleksji wiersz
To co było już nie wróci warto czekać na to co
będzie:)
Podoba mi się ta tęsknota za minionym czasem.Mnie też
ukochały te cztery ściany(to chyba wina internetu).A
klimat raczej smutny.Pozdrawiam cieplutko!
Przejmujący - przemówił do mnie
Pozdrawiam i gratuluje
tak na mnie, to trochę porozrywany. Niektóre wersy
zdecydowanie za długie do tych jednowyrazowych. A
wiersz raczej melancholijny, niż tylko optymistyczny-
ciekawy w odbiorze.