czekanie

Odchodzisz, znikasz
a ja staje się czekaniem
Nigdy nie wiem
czy wrócisz
czy naszej historii
ciąg dalszy się stanie

Dotykasz mnie
i wtedy zapominam
czego się bałam
gdy nie było Cię
dlaczego w czerni nocy
z krzykiem budziłam się

I tak samotność
ze szczęściem przeplatają się
I tak ból i rozkosz
z Tobą łączą mnie

A Ty odchodzisz, znikasz
zmieniasz mnie w czekanie...

autor

Efemeryda

Napisany: 2004-07-25 Dodano: 2007-07-23 00:10:51

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie