CZEMU WSZYSCY TAK SIĘ ZMIENILI
Proszę nie utożsamiać mnie z podmiotem lirycznym wiersza
w pośpiechu zjada śniadanie
musi zdążyć do swoich obowiązków
wgłębia się w szczegóły otoczenia
jeszcze tylko poranna toaleta
odkręca kran
myje ręce obok strumienia
pilotem od telewizora
gasi światło
- wszystko tu popsute
podąża do okna
odsłania firankę
potrzebuje więcej światła na patrzenie
dotyka głową do szyby
gdy jest ciepło wychodzi poza ramy
zaczyna rozmawiać sama z sobą
- znów zamknęli okno
nie mogę nakarmić gołębi
jak zaświeci słońce
pewnie znów założą tę cholerną siatkę
stali się nieznośni
a i sąsiad ten z dołu jakiś inny
kiedyś był taki milutki
mówi że ktoś rzuca makaron na głowę
to pewnie ten z góry
już jest taki stary
a taki był śliczny jak się urodził
medytacje sięgają wieczoru
- dni szybko ciemnieją
włączę telewizor
sięga po budzik
macha w stronę telewizora
złości się i krzyczy
- znów go ktoś popsuł
czemu wszyscy tak się zmienili
grażyna-elżbieta
Komentarze (49)
Bo nic już nie jest takie same i nigdy nie będzie,
zegarmistrz czas ciągle idzie do przodu... fajny
wiersz, cieplutko pozdrawiam :)
fajny wiersz dobrze się go czyta pozdrawiam ;))
Piękne medytacje,pozdrawiam
Otoczenie może zmienić wszystko w człowieku i o
człowieku
Tylko jego wewnętrzny upór i siła ducha nie da pokonać
prawdziwej osobowości
Ten wiersz ukazuje zamaskowany świat ludzkich zachowań
p o z d r a w i a m
Życie bywa i takie.
Nie mam nic do dodania, wszystko już napisano poniżej.
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz i b.ciężka choroba także dla bliskich
chorego.Pozdrawiam
Dziękuję bardzo za przeczytanie wiersza i wszystkie
komentarze.
"Margot5" - dziękuję, tak jest to opis chorej kobiety
na Alzheimera. Pozdrawiam
Pozdrawiam :)
Starość nam Pan Bóg zafundował by przeżyć niedołęstwo,
podobno wg naszej własnej woli, więc nie ma co
narzekać, tylko karmić gołębie póki chcą dziobać.
a może to my patrzymy inaczej
Jedni się zmieniają, inni tacy sami pozostają.
Pozdrawiam
Pytanie bez odpowiedzi, bo każdy zmienił się z innego
powodu. Nie czasy są temu winne lecz to my i nasze
podejście do życia, do ludzi. Ważne jest to, by się
samemu w tym życiu nie zagubić. Z pozdrowieniami :)
Ktoś popsuł świat wokół... smutny wiersz. Myślę, że
właśnie tak odczuwają to ludzie chorzy na demencję
starczą lub Alzheimera.
Pozdrawiam.
wszyscy się zmienili tylko nie dana osoba...łatwo
wytykać błędy innym a trudno dostrzec u siebie...