Czerwone usta
Wszytsko co miała,
co jej zostało
to czerwone usta,
to złamane serce.
Obiecała sobie,
że już nie zapragnie tego ...
nigdy wiecej.
Myśleli że jej serce
ciche i radosne.
Myśleli że jej dusza
śmiechem przeplatana.
Myśleli że jej usta
ciepłe i kojące...
Mylili się !
Nie zauważyli.
Usta drżały
w niemym okrzyku bólu.
Serce krwawiło
bezustannie.
Dusza o litość błagała.
Obecała sobie,
że już nie pokocha ...
nigdy wiecej.
Myśleli że ona żyje.
Myśleli, że jest taka, jak inni.
Myśleli że głupia i naiwna.
Mylili się !
Nie zauważyli.
Usta ciągle sine,
zalśniły na chwilę.
Serce umierające,
urodziło się na nowo.
Dusza wciąż zapłakana
zaśmiała się radośnie.
A teraz wszytskim ...
co jej zostało ...
tym sercem ...
tymi ustami...
pragnie dotknąć ...
Ciebie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.