Czerwony spodenkarz

dla czerwonego spodenkarza z Góry Kalwarii...

Nie wiem,może zwariowałam gdy Cię
tylko zobaczyłam.
Z psem na spacer wyszedł i ja też.
Czerwone spodenki dresowe miał,dziwne spojrzenie i pójście dalej.
Wrócenie się i iście przez bloki,a on na bujawce tak pięknie wyglądał i
spojrzenie namnie.Spojrzał tak dyskretnie i ciekawie.
Potem na ławeczce siedział sam z
opuszczonom głową,a ja z samochodu zerkałam i muzy z radia słuchałam,a
on ani razu niespojrzał.
Jak koledzy spojrzeli to i on.
Jak odjeżdzałam stał koło trzepaka.
Ze smutkiem patrzył jusz wiedział,że
odjeżdzam,że tak szybko niewróce.

autor

Nefi

Napisany: 2005-09-28 Dodano: 2005-09-27 22:01:19

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie