Człowiek ma to, na co się odważy
Ludzie identyfikują się z miejscem, gdzie zapuszczają korzenie, jakby życie bez tego wrastania w ziemię było tylko namiastką, czymś bez znaczenia...Olga Tokarczyk
.
małe kroki, które robisz do przodu, są
lepsze niż duże, planowane... nie musisz
być najlepszy we wszystkim, aby być
wartościowym człowiekiem - to cenna cecha,
ale stawiająca czasem kłody pod nogi,
Na tysiąclecie państwa polskiego,
tysiąc szkół na wsiach wybudowano,
zmiany w szkolnictwie, tylko dlaczego?
Dla wielu uczniów... nauka ścianą.
Po ośmiu klasach, wyjazd ze stresem,
jak wiejskie dziecię odnajdzie siebie,
da sobie radę, legnie z kretesem?
Ojca przestrogi... wołaj w potrzebie.
Dom już opuszcza, to nie pierwszyzna,
na swój rachunek oddycha wreszcie,
internat, szkoła, czy słuszność wyzna?
Tęsknota wielka... w tak wielkim
mieście.
I daje radę, mimo trudności,
zawzięte w sobie, choć łzy kapały,
pięć lat walczyło wśród przeciwności.
Biegnie z maturą... po stopniach chwały.
W nauce, w pasjach dobre wyniki.
zdobyty zawód drzwi już otwiera,
i miłość idzie, po cóż uniki.
Ślub, mąż i praca... to nowa era.
Gonitwa myśli, starcia z budżetem,
kraj za wolnością wtedy podążał,
mieszkanie dostać wciąż priorytetem.
Studia są płatne... wiadomość ciąża.
Walka o jutro kręgosłup zgina,
cel wyznaczony - życie w spokoju,
troska o innych, to jej drabina.
Ma osiągnięcia... pięć dekad znoju.
Dziś nie żałuje dziecię wyborów,
gdy już seniorem z bagażem życia,
kroku nie zwalnia mimo pozorów!
U boku miłość... nitka do szycia.
Cokolwiek czyni, czyni to z serca,
młodzieńcze lata czasem wspomina,
to co bolało pamięć uśmierca.
Z dumą wciąż kroczy... tamta dziecina.
... życie, moje życie!,
Autor:Halina53
Weisenheim am Berg, 24.03.2021
,
Wes das Herz leer ist, des gehet der Mund über (Jeśli czyjeś serce jest puste, jego rolę przejmują usta), Karl Kraus
Komentarze (26)
witaj
bardzo refleksyjnie
pozdrowionka
Skłaniasz mnie do refleksji nad przełomem całego życia
i wszystkim rzekomym wartościom oraz potrzebą które w
tym życiu towarzyszą.
Pozdrawiam.
Marek
Dobry, życiowy wiersz. Pomyślałam co ja przeszłam. Nie
łatwo było, ale szłam małymi kroczkami do przodu.
Pozdrawiam serdecznie.
sporo osób może sie podpiąć pod taką drogę, między
innymi i ja (choć nie miszkałam w internacie, ale
dojeżdżałam pociągiem i i pokonywałam jakies siedem km
w jedną stronę na piechotę codziennie. )
Ale to były najpiękniejsze dni...
ładny wiersz Halinko ...ja bardzo często odwiedzam
stare strony dawnego życia nadal są bardzo piękne...
Ładny, życiowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Samo życie... nie było kiedyś łatwo:) Ładny wiersz
Halinko:)
Ładny opis życia, pewnie prawdziwy, ale te pięć dekad
znoju nie napawa optymizmem. Pozdrawiam
Małymi kroczkami byle do celu, po co się tak spieszyć,
w takim pędzie można przeoczyć coś o wiele
ważniejszego :) Dobry życiowy wiersz :) Pozdrawiam
cieplutko :)
Ciekawe mądry strofy. Pozdrawiam :)
Uważam, że podobną drogą przez życie kroczy większość
z nas. Przemijanie wszystkich dotyka. Bardzo mądry i
życiowy wiersz. Udanego dnia z pogodą ducha:)