Człowiek - zagadka
Człowiek to zagadka.
Człowiek to pułapka.
Człowiek każdy z osobna
Jest niczym puszka Pandory.
Tajemniczy, nieodgadniony.
Nie znasz prawdy w nim ukrytej,
W jaki rytm jego duszy gra,
O czym marzy w swoich snach?
Człowiek jak wielki gmach,
Wiele sal posiada.
Dusza na szufladki podzielona
Twarz z każdym dniem zmieniona
Postać tajemnicą zawalona…
Na podobieństwo labiryntu
Mitycznego Minotaura zbudowany
Dzisiejszy człowiek zagmatwany….
Po co te tajemnice, skrytość cała?
Człowiek jak zwierze tajemnic swych
strzeże.
Chcesz Pandory błąd popełniać?
Odłóż puszkę…. Skróć
ciekawość…
Zostaw nadzieje…
Nadzieja to światło w najczarniejszą z
nocy
Promyk nadziei, iluzja serca
człowieczego.
Wiecznie strapionego…Nadziej jest,
była i będzie…
Może człowiek jest lepszy niż się
zdaje…
Miej nadziej….
Może istnieje sprawiedliwość…
Miej nadzieje…
Może mam szansę…
Miej nadzieję…
Może… może… może…
Miej nadzieję…, warto wierzyć!
Komentarze (3)
Bo tyle jest światów ilu ludzi dlatego zawsze będzie
on zagadką.
Warto wierzyć..SZCZEŚLIWEGO NOWEGO ROKU
Nadzieja czasem boli...Żyć rzeczywiście warto. Każdy z
nas jest nieodgadnioną zagadką... Zostawiam + bo
bardzo mi sie spodobał wiersz