człowiek znikąd
powiedz że nigdy łza
na twoim licu nie ujrzy dnia
gdy odejdę
powiedz że będziesz
odważnie szła
gdy będę
tam
wysoko
a gdybyś czasem
ujrzeć chciała
gdybyś usłyszeć zapragnęła
we śnie nadejdę ukołyszę
przepiękny wiersz jak kiedyś
napiszę
dla ciebie
tylko nie roń łez
nie pogrąż serca w smutku
nie byłem stąd
byłem na chwilę
by siłę wyzwolić w twoim umyśle
byś uwierzyła w swoje moce
i nie płakała
nad
smutnym losem
autor
człowiek jam
Dodano: 2015-12-26 01:46:20
Ten wiersz przeczytano 642 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Tak, to prawda, zawsze szlochamy gdy kogoś tracimy,
ale od czego pamięć i łzy szczęścia i radości.
Świetny w romantycznym nastroju wiersz☺
są łzy smutku i szczęścia .. szczęśliwych nie
powstrzymuj niech płyną a smutku sercem zatrzymaj ..
Przy takim wierszu to trudno nie powstrzymać łez.
Piękny smutkiem napełniony wiersz☺
...nie da łez powstrzymać...one same tak z wnętrza
płyną...są potrzebą i ukojeniem...a dla tych "nie z
skąd", mamy tylko wspomnienie i pamięć sercem
niesiona.
Pozdrawiam, moja słodkość, skromny plusik
Piękny wiersz:) delikatny
Jeśli tracimy kogoś kogo kochamy to mocno szlochamy
zostawiamy pamięć w sercu.Amen.Radości życzę.