Człowieku
Człowieku
Jesteś postacią zgarbiałą
co z prochu w proch się zetrze
na pył
międzyplanetarny
karlejesz winą
gęstniejesz żalem
zapadasz się do wewnątrz
tam gdzie światło gwiazd nie dociera
gdzie ciężar w nieskończoność wzrasta
a wielkość twoja maleje
autor
Karol Szulc
Dodano: 2015-10-11 11:57:17
Ten wiersz przeczytano 570 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Marność nad marnościami jednym słowem.
piękne.