O czym? O kim?

A spojrzenia jak w bajce, jak w Lustrze ze strachem
Jak w zbytecznie ściemnionej cenzurze umysłu.
Nie zaznasz nigdy czasu, który tnie sny błahe,
Bo spuścił wodze słowa, niszcząc stany zmysłów.
Nie ujrzysz nocy blasków, dnia tęcz różnobarwnych,
nie spełnisz wzrokiem czaru ludzkich pragnień ciała;
i żaden z twoich wieków nie ujrzy wżdy sarny,
gdyż razem z całym lasem w nicość uleciała.
Lecz nie stawaj mu przeciw, promieniowi zgonu,
temu, co jest wszystkiego końcem bezpowrotnie,
jeśli przy zmianie wrażeń powstanie bez tronu,
a przy smutnym zbudzeniu całą prawdę potnie.
Patrz! Jutrzenko przeżycia, ratuj się, gdy możesz!
I myśl! Nad wersem nowym, byle do swobody!
Nim zabierze cię pustka tematów w horrorze,
pisz wiersze o czymkolwiek, nawet bez nagrody.

autor

Silvus

Napisany: 2008-10-02 Dodano: 2008-10-02 22:50:04

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie