Darowałem ci kwiaty

"Darowałem ci kwiaty.
Czemu mnie rzuciłaś?
Byliśmy na krawędzi świata.
Czemu znów mi się gorąco śniłaś?
Już mi tak mocno nie boli.
Czas wysusza wszystkie blizny i goi rany.
Tylko szkoda, ze nie umiałem być
Dobrym i troskliwym do końca z tobą.
I straciłem twoje delikatne serce,
Które dla kogoś może zaiskrzeć burzliwym oceanem.

"Darowałem ci kwiaty. A teraz ty mi nie pozwalasz darować!
Nie pozwalasz mówić ci komplementy. Nie pozwalasz dotknąć...
A ja cię nadał kocham. I kochać nie przestałem.
I będę kochac cie z daleka, i będę szyć swoje bolesne rany... "

"Kochać z daleka? Co to za dziwo dziwackie?
Co to za totalne śmiałe klamstwo?
Manipulacja...
Nie mam motywacji,
ani sił
ciebie słuchać...

Darowałes mi nic innego jak... Chaos
Rozkopałeś pustke w mojej kruchej duszy.
A no tak.. Faktycznie. Darowałeś mi kwiaty!
Nie tylko na urodziny, Dzień Kobiet, a tak, bez przyczyny.
Czy tego mi jest za mało?
Daj źe spokój, nie jestem już twoją ofiarą.
Nie będę robić sobie kolejnej traumy.
Odczep się i puść w końcu moją duszę.
A jeśli nie, to nie jest mój problem, sorry.
I... Wiesz...
Niech ktoś inny zamiast mnie twój smutek zagłuszy... "
Anna Szpilewska

Dopracowalam ten wiersz, siedząc dziś na spotkaniu literackim. No i się pojawiły nowe nutki. Nowe wypowiedziane słowa.Ex mężowie bywają takie( https://youtu.be/dBIp-Zdu6PI

autor

Annyczka

Napisany: 2023-06-30 Dodano: 2023-06-30 00:13:03

Ten wiersz przeczytano 855 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie