Destrukcja nijaka.

Zachwiany krok
jak stok
woń afrodyzjaków
połyka wonie sztuczne
nieważne myśli
mnożą się jak
mgła po deszczu
jak sztuczny oddech
bicie serca

destrukcyjny aromat wiatru

Chcę uciec od nich
od stali pobożnej
reguł zachwianych
pieniędzy marnych.

Chcę byc sobą
niesztuczną wonią
wilgotnym aromatem powietrza
gnijąc samej
w aureoli
bez swiatła
bez łez i czasu
skąpac każdą myśl
w woni chaosu.

autor

Hekate

Napisany: 2009-04-12 Dodano: 2009-04-13 00:07:48

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie