Diabelskie harce cz.I

W Tatrach gdzie halny ma,
Od wieków swą kołyskę.
Sfora diablików w karty gra,
Ich kłótnie grzmotom bliskie.

Karty tasują dniem i nocą,
W diablego rżnąc pokera,
A kiedy w Jarze są ich moce,
Nikt się tam nie wybiera.

Nie wchodźcie diabłom w drogę,
Proszę was całkiem skrycie,
Na czarcim szlaku łamiąc nogę,
Można postradać życie.

Gdy diabla sfora się rozgniewa,
Świat czarne chmury kryją,
Wielka zaczyna się ulewa,
Złowieszczo wichry wyją.

Diabliki wtedy schodzą z gór,
Ale nie schodzą nisko,
Kryją się pod wachlarzem chmur,
Na szlaku przy urwisku.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-05-22 00:08:03

Ten wiersz przeczytano 1467 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie