Dla P.

Skrywasz w sobie tajemnicę, niczym mglisty poranek,
co otula piękno świata, nim dnia jasność je obnaży,
lecz podążać chcę tą drogą, gdziekolwiek by wiodła,
by na końcu wreszcie ujrzeć uśmiech na Twej twarzy.

Serce oplecione tęsknotą mam i smutkiem,
tak realnym jakbyś wczoraj ze snu wprost do mnie spłynął,
choć nas dzieli niebo całe, gwiazdami zdobione,
nie chcę byś wśród nich w noc ciemną zaginął.

Gdy się złączą już spojrzenia oraz dusze niecierpliwe,
gdy rozpoznam Cię w oddali, a Ty weźmiesz mnie w ramiona,
niech już nigdy nas samotność nie rani swym mieczem,
a nadzieja ten raz jeden niech okaże się spełniona.

autor

i.g.

Dodano: 2008-07-21 11:05:03

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie