Dla Ewy
Lato odeszło gdzieś w dal,
jesień zabrała Cię nam,
nastały smutne dni,
gdzie możesz teraz być?
Minęło już trochę lat,
gdzieś został, po Tobie ślad,
czerwony od jabłek sad,
Ty roześmiana szłaś.
Obłok miękki jak jedwab,
niesie Ciebie do nieba,
fruwać będziesz wśród chmur,
a z Tobą ptaków chór.
Wiem, że nie będzie Cię teraz,
będziesz w naszych wspomnieniach,
fruwać będziesz wśród chmur,
a z Tobą ptaków chór.
Komentarze (26)
Ewa znajduje się w świecie czysto duchowym. Bliscy
odchodząc zostawiają pustkę w świecie materialnym,
który nas otacza, intensyfikując swoją obecność w
naszym sercu. Piękny wiersz na niepiękny temat.
Pozdrawiam najserdeczniej.
Bardzo ładnie z nostalgią...
Pozdrawiam Bielko :)
Ten, kto żyje w naszej pamięci, nie umiera nigdy.
Wiersz przepełniony tęsknotą i nostalgią.
Pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie. :):)
ładne te wspomnienia, klimatyczne
Piękny to wiersz, wypełniony wspomnieniem
i tęsknotą.
Ciepłe pozdrowienia, Bielko.:)
Ślad na pewno pozostał w sercu... Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
dopóki ma kto wspominać będzie żyć w pamięci i
sercach.
Zawsze zostanie slad w sercu po odejsciu bliskich.
Pozdrawiam cieplo, Bielko.
pozostanie*
Nigdy nie umierają ci, którzy są kochani. Żal i smutek
jaki odczuwamy po stracie bliskiej osoby będzie nam
towarzyszyć do końca naszych dni i na zawsze pozostaną
w naszej pamięci.
Piękny wiersz przepełniony smutkiem wzruszył mnie do
głębi serca.
Serdecznie pozdrawiam.
Smutny przekaz pełen tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie