Dla poety
Dla azk7
Ty jesteś baśnią
szumem
który w swoim zachwycie
las opowiada
zielony i gęsty
jesteś zapachem lata
smutkiem jesieni
ty ziemi
nie dotykasz
ona swoim oddechem
unosi cię lekko
a ty płyniesz
jak mgła
nad polami
pełnymi traw i kwiatów
mchów jak aksamit
miękkich
ty jesteś słowem
które czuję
ale powiedzieć nie umiem
za którym gonię
a ono jak marzenie
wypełnia mnie całą
nigdy się nie spełni
bo nie dosięgnę mgły
zapachem nie będę
to poeci tylko
taką moc mają
że i dotykiem są
i powietrzem
iskrą
co w serce opada
jak światło.
Komentarze (32)
nie jestem poetą ale zostawiam swoj maleńki ślad za to
ze mogę być tym kim nie jestem:)
Oczywiście, że tu i ówdzie bym coś zmienił (np. w
końcówce: "to poeci tylko / taką moc mają / że i
dotykiem są / i powietrzem / i iskrą / co serce
rozpala."), ale to nie istotne. Ważniejsze, że wiersz
emanuje szczerością. A to, że Bej ma swojego
wieszcza... świetnie - Szarobury się ucieszy. ...I
dobrze, że to nie ktoś inny. Pozdrawiam