Dla świątecznie i...
przepraszam tych,którym się nie chce czytać o samotności w święta. a, i tak naprawdę,to nie lubię kawy
ciepło mdłych lampek
mgła, jasne noce
wspomnienia tak zwarte
ukryte pod kloszem
w samotności się plącze
nie szukając szczęścia
w łez pustych kątach
zamarzniętych przejściach
strach o marzenia
nie pragnie zawzięcie
bo nie chce się sparzyć
i znać Ciebie,szczęście
na chwilę Cię poczuć
rozkoszy wytchnieniem
i stracić i cierpieć
i wciąż w zapomnienie
więc siedzę znów sama
i kawa, i wiersze
bo boje się kochać
bo boję się cierpieć
jak bardzo wam dziękuję, zważając na fakt, że to moje pierwsze wierszowane słowa po tak długiej przerwie. tym bardziej jest mi raźniej,tym lepiej smakuje gorzka kawa, tym mniej samotności we mnie;)
Komentarze (18)
Strach, towarzyszył człowiekowi od tysięcy lat, dzięki
niemu, MY jako gatunek, mogliśmy przetrwać. Zapisany
jest w naszych genach, jako odruch bezwarunkowy.
Wykorzystaj go więc - "bezwarunkowo" a ludzie staną
się bardziej przyjaźni i świat wyda się Tobie bardziej
kolorowy... Zapewniam. ;)
Więc siedzę znów sama i kawa i wiersze? Chwileczkę.
Nie jesteś sama, bo czytasz mój komentarz. Hura!
Czuję, że czytasz...A kawa? Uwielbiam kawę. I wiersze
też. Dlatego czytam i komentuje od rana a kaweczka
dodaje mi sił. Bardzo serdecznie i świątecznie
pozdrawiam. Głowa do góry.
samotna ma dusza bo nie kochana ,samotne me ciało bo
siedzę w pracy...ostatnie wersy dwa są super
..pozdrawiam ciepło