Dlaczego nie!
Ja mam serce, patrzę w serce,
Jak chciał wieszcz przed laty.
Lecz me serce - wciąż w rozterce...
Wciąż zdane na straty!
Moje serce, moja dusza...
Wierne snom poety!
Ale kogo to dziś wzrusza?
Nikogo, niestety!
Ja chcę kochać! Dawać miłość!
Chcę sprostać poecie!
Lecz nikt nie chce, by tak było...
Dlaczego nie chcecie?!
Gliwice 06.04.2007 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2022-04-13 17:33:31
Ten wiersz przeczytano 616 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Za wszystkie dozy optymizmu - serdeczne dzięki, Mili
Państwo
Refleksyjny piękny wiersz. Dawno datowany, ale treść
będzie zawsze aktualna..., jeśli nie dla Autorki to
dla czytelników z pewnością tak.
Pozdrawiam serdecznie
Wyrzut, pragnienie milosci czytam.
Piekne wersy.
Wiersz sprzed 5-ciu lat, mam nadzieje, ze cos sie
zmienilo na lepsze i znalezli sie 'odbiorcy' uczuc.
Pozdrawiam Bereniko serdecznie :)
Kochać można, a nawet trzeba!
Pięknie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Może chcą, tylko nie wiedzą, że Ty chcesz...:))
Pozdrawiam Bereniko :)