Dlaczego Ty....

Wiersz dedykuję mojemu małemu braciszkowi który obserwuje mnie teraz z góry....

Szedłeś w otchłań, mroczną, czarną,
A na końcu jasne światło,
Czułeś w duszy coś ci kradną
Ktoś uciskał mocniej gardło

Czułeś ból a zaraz ulgę,
Jasne światło coraz bliżej,
Kiedyś tam gdzie ty ja pójdę,
Teraz jednak jestem niżej,

Ty mnie z nieba obserwujesz,
Jako twoją bratnią duszę,
Pewnie myśli me zgadujesz,
I ja twoje poznać muszę,

Nie wiedziałeś jak z tym walczyć,
Byłeś przecież jak śnieżynka,
Która w górze tylko tańczy,
Którą kryje z chmur pierzynka.

Nic od życia nie dostałeś,
A tak dużo byśmy mieli,
Ty aniołkiem być musiałeś,
Ale czego mnie nie chcieli,

Kiedyś się jeszcze spotkamy....

autor

Ikar

Dodano: 2004-07-18 22:32:40

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie