Długie zapominanie
https://youtu.be/cDSbApXeyTg
chciałabym cofnąć się
o dziesięć lat
i wszystko zacząć inaczej —
spóźnić się na pociąg
zachorować
schować się gdzieś
na wsi
i nie spotkać ciebie
jeśli byśmy się minęli — to
nie byłoby tego wieczoru
u twoich przyjaciół
nie byłoby deszczu
i tej krętej drogi ...
a teraz
zostawiasz mnie
teraz —
wszyscy mnie zostawią
Z cyklu - My i Paryż
autor
promienSlonca
Dodano: 2021-06-10 16:25:39
Ten wiersz przeczytano 2728 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Pięknie... choć smutno:(
będzie dobrze, życie toczy się dalej, nie traćmy tej
świeżości. Pozdrawiam
Jego nie ma lecz miłość została,
ciągle w Twym sercu rządy sprawuje,
pięknie w swych w wierszach ją opisałaś,
refleksyjnie jej obraz malując.
Serdecznie pozdrawiam Anno życząc zdrowia
i dalszej ciekawej, udanej zabawy w życie :)
dużo refleksji nad życiem, odchodzeniem,,,ale są i
radości,,,pozdrawiam:)
Dzień Dobry!
Witam, w piątkowy poranek,
(10:07 AM),
Wszystkich Miłośników Poezji!
Witam moich, przemiłych Gości,
którzy, zechcieli zatrzymać się, na chwilę dłużej,
przy moim tekście, pozostawiając komentarz, swoją
refleksję,
za które to, całym sercem, bardzo, bardzo dziękuję,
każdemu
z Was, mili Państwo, oddzielnie.;)
Szczególne podziękowania, przesyłam, Małej Wilczusi,
oraz ciepłe i serdeczne pozdrowienia i uściski.:)
Wszystkim, Drodzy Państwo, życzę,
wspaniałego dnia i niech trzepocze, skrzydłami
kryształu. :)
Wszystkiego Dobrego!
Do spotkania, na ścieżkach...
Z pozdrowieniami
Anna:)
Też bym chciała.
Gdyby to było możliwe.
Pięknie Aniu, a suita Johna brzmi tęsknie. Cudo.
Aniu smutno i pięknie Walduś pozdrawia serdecznie ...
Smutny wzruszający wiersz:)Pozdrawiam serdecznie
Aniu:)
Refleksyjny, piękny, smutny wiersz.
...jak bardzo serce boli,
Boże ulżyj w niedoli.
Promyk Słońca niech rozjaśni Twoje smutne oblicze...
Pozdrawiam serdecznie Aniu:))
Smutno się czyta takie teksty, a co dopiero pisze. Był
taki film "Przypadek" z Lindą, gdzie czas się cofnął i
były 4 opcje dalszego życia. Trywializując, ja czasu
cofnąć nie chciałbym, ale gdyby, też celowałbym we
wrażliwą blondynkę z poczuciem humoru. Taki
determinizm.
Pozdrawiam serdecznie.
Trudno o komentarz do takich wierszy. Cokolwiek
człowiek napisze nie odniesie to zazwyczaj żadnego
skutku bo kto cierpi to cierpi sam. Serdecznie Cię
pozdrawiam i przytulam.
Witaj Aniu.
:(
Smutno, musiało się coś stać. No ale życie toczy się
nadal.
Można żyć tak jakby cofnął się czas, po swojemu, po
prostu.
Serdecznie.
;)
Ach, gdyby tak...
Piekna liryczna refleksja, Aniu.
Tak, zapomnienie moze byc dlugie...
Pozdrawiam Ciebie serdecznie :)
Myślę, że wielu z nas chciałoby cofnąć się o parę lat
wstecz i zmienić bieg wydarzeń. Wiele razy sam o tym
myślałem:)
Pozdrawiam.
Marek
Zapominanie jest bardzo trudne, a pogodzenie się ze
stratą wręcz niemożliwe. Przepięknie ujęłaś smutek
Aniu. Pozdrawiam ciepło. :)