Do dna...

śniłam że umarłam
i leżąc na dnie
wyciągałam ręce do światła
nie poruszając się

a słońce za chmurami się śmiało

wyłowił mnie jakiś desperat
z uśmiechem krzycząc
że znalazł największą flądrę
na tym końcu butelki

zdobycz godna półgodzinnej satysfakcji

i zabrał się do konsumpcji
co chwila wykrzykując "ahoj"
połykał łapczywie
zeszłoroczną niewinność
która była już jak najbardziej winna

więc pij mnie do dna nie myśląc o jutrze

i nie pytaj już więcej
dlaczego tak bardzo lubię
zabijać od środka...

(wersja druga)

autor

Amatorka

Dodano: 2007-05-19 12:33:28

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie