Do matki...

Wyruszasz w podróż
w dzieciństwa strony
bagażem wspomnień
tęsknot, przytłoczony

Do "matki" swojej
chcesz serce przytulić
by znowu przypomnieć
jak Cię do snu tuli

choroba dopadła
jej ciało zmęczone
i w łoże złożyła
członki udręczone

więc, pędzisz do Niej
na karku złamanie
by Ją wspomóc w męce
przypomnieć kochanie

i choć to dla Ciebie
jest "obca" kobieta
nie pozwolisz odejść
choć Jej czas ucieka

tak być powinno
wszyscy o tym wiemy
gdy matki zabraknie
cudem....przeżyjemy.

autor

yolkaw

Napisany: 2007-01-06 Dodano: 2007-01-07 03:05:13

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie