Do pełna
Chciałbyś pełną garścią czerpać z tego
źródła,
któremu na imię nieskończona miłość.
Dobrze, kiedy zawsze czeka pełny bukłak,
by zgasić pragnienie, które wypełniło.
Człowiek jak to dziecko - wiecznie głodny
ciepła.
Przytula radości i porażki wszelkie.
Radości się mnożą w ukochanych rękach.
Asfalt niepowodzeń w cieple serca
mięknie.
I nie ma w klepsydrze wymiaru takiego,
który by pragnieniom pozamykał wrota.
Srebrne nitki życia jedwab uczuć przędą,
by się nim otulić. Jak szalem omotać.
I niechby to źródło było wiecznie żywe,
krystalicznej wody zapas nie wyczerpał.
Jeśli się człowieku w porę nie napijesz,
powoli usychasz jak ten kwiat na
stepach.
Komentarze (45)
Piękna i bardzo porawdziwa liryka
Pozdrawiam serdecznie Magdo :)
To były serdeczności w dwóch aktach. :)
Dziękuję droga Magdo za odwiedziny. :)
Pragnę wyjaśnić, że na końcu trzeciej strofy mogłem
napisać, że akt trzeci się skończył. Zdecydowałem się
jednak dla oryginalności na zapowiedzenie aktu
czwartego. To chyba na to samo wychodzi? :)
Ślę moc serdeczności.
Ślę moc serdeczności.
Bardzo mądra refleksja i piękne porównania Pozdrawiam
Magdo serdecznie
Bez wody, miłości usychamy jak ten kwiat
serdeczności:)
Co za liryka, klaniam sie:)
Witaj,
a jednak przed nami leki przed brakiem życiodajnej
wody.
Dzięki za komentarz.
Pozdrawiam.
Jak zwykle piękny...Pozdrawiam serdecznie Magdo:)
bez miłości i ciepła usychamy,,pozdrawiam:)
Piękny wiersz, mądre refleksje, wspaniałe metafory.
W 8 wersie 'w' się sklonowało :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie o miłości. Pozdrawiam serdecznie magdziu.
Bardzo ładnie sensownie napisane.
Do pełna jedwabiem uczuć warto się omotać,
delektować, cieszyć życiem każdego dnia,
wszelkim problemom starać się sprostać,
codziennie, szczęście garściami brać.
Piękny wiersz o życiu. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
liryka dużej urody - przesłanie, forma, kunszt.
serdeczności Magdo :)
Pięknie napisana dobra refleksja;)pozdrawiam
cieplutko;)