Do poduszki

Zdarzyło się to kiedyś w samo południe
kiedy to wskazówki już objęły siebie
tłum choć gęsty jak krzew dzikiej róży
jednak był zbyt szary aby ukryć ciebie

tutaj opowieści będzie wątek nowy
nieprawdopodobny ale się wydarzył
życie przydzielone niczym strach na wróble
wiedziało niesforne ze o tobie marzę

ale skąd ta wiedza o moich marzeniach
zdradzałem je we śnie tylko do poduszki
a ktoś myśli czytał i powiedział wszystkim
nie wiem jak to wyszło bez pomocy wróżki

iskrzyło jak w burzę taką z piorunami
kiedy tak staliśmy naprzeciwko siebie
chociaż już dorośli to onieśmieleni
i już wiedzieliśmy ty masz mnie ja ciebie

aby już zakończyć tę moją opowieść
jak to los potrafi różne figle płatać
w szarym tłumie też odnajdziesz perłę
nie wahaj się nigdy by ją stamtąd zabrać.

Zosi z IV b

autor

jozen

Napisany: 2017-01-12 Dodano: 2017-02-13 00:00:56

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie