...do rozanielenia
ano ta i w świat ruszyła
wieniec z trawy uwiła
kwiatami promiennie przyozdobiła
na głowę włożyła
wiosną się zwiąc
piękną boginią
w swojej szczęśliwości
wiatr jej na harfie gra
muzyczną swoją frazą
wdzięku jej dodaje uroku
pomimo utraty wzroku
wielce jest zakochany
i jak zegar przyspiesza
tak blask pocałunków rozlewa
zapachem się zachwyca
ołtarz cnoty jej poświęca
na czas rozkwitu
jeszcze lila róż jej wręcza
bez biały...
autor
nea
Dodano: 2016-04-13 06:42:48
Ten wiersz przeczytano 865 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Pięknie się czyta skorzystam z podpowiedzi i nazrywam
białego bzu żonie ..
w:) dziękuję DoroteK jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
najbardziej do mnie przemawia trzecia zwrotka,
zwłaszcza biały bez róż :-)
w:) dziękuję jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
kaczorku100- ozdobiła to tak na czasie w:) gdzie
wiosna już od lutego trwa do z tych pięknych
kwiatów'przyozdobiła' by wyruszuć w świat w:) ale
dziękuję
jak też zostaje przy swoich słowach w:)i jak tak
dobrze się wczytasz to i przyznasz mnie rację w:)
Droga Neo, bardzo ładnie się czyta tylko tnie mi się
trzeci wers. Myślę, że płynniej byłoby- "kwiatami
promiennie ozdobiła"
Serdeczności paa
co się nie robi z miłości?
Pozdrawiam serdecznie
pkny klimat tego wiersze aż mnie rozmarzył
...bez biały, lila róż jej wręcza...tylko marzyć tak u
Ciebie romantycznie...i ta harfa...pozdrawiam
serdecznie
:) ładnie napisane . Pozdrawiam