Dopóki czas
W liści szeleście
schowany po brzeg zamyślenia,
otwieram się ciszy.
W zamkniętym dotąd
portfelu doznań,
nie umiałem nigdy jesieni.
Na samym dnie wyobraźni
wszystko ma znaczenie,
dopóki czas nam drogę toruje
roku porami.
autor
darek61
Dodano: 2008-10-25 00:14:00
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Schowany w zamyśleniu. Ładnie napisany. Pozdrawiam
Jeśli otworzony jesteś na czas... Pół sukcesu już
masz.
Cisza to najlepszy przyjaciel umyslu.Ladny wiersz
ja też tak bardzo często się chowam w zamyślenie...
Dopóki czas...ale on tak szybko ucieka:(