Dość krwi i łez! /brachykolon/

I wersja


Grad bomb, huk dział, do snu im gra!
Lęk, ból, płacz, śmierć - to dziś ich świat!
Gdzieś padł znów dom, mur legł na bruk.
Ktoś zmarł od ran, ktoś legł od kul.

Tak dzień, po dniu, przez noc, po świt
gwizd, świst i krzyk, deszcz łez, nurt krwi...
Głód, brud i swąd - to jest ich chleb!
Wróg, jak ten zbój chce zgnieść ten kraj.

Lecz nie ma szans ten drań i bies!
Lud ma moc wiar - wie, jak się bić,
gdzie w mig się skryć, jak nóż w pierś wbić,
skraść czołg i broń i zgnieść go proch

Kto żyw, kto zdrów wplótł się w wir walk.
Ich Wódz nie tchórz - nie skrył zad w schron!
On wie jak nikt - ma być jak wzór!
Wziął broń do rąk - niech drży już wróg!

Za śmierć, moc zgliszcz, za płacz, nutr krwi,
za głód i strach za mord co dzień,
Za ból i śmierć Mam Babć Sióstr Żon!
Za to, że śmiał wznieść dłoń, siać śmierć,
lud da mu w kość, by padł ten drań!

Świat też już wie, że car to drań!
Ten zbir i świr od lat knuł plan.
Nie raz, nie dwa zwiódł świat ten zbój!
Lecz dość tych kłamstw, dość kpin i zdrad.

Świat grzmi i tnie tam, gdzie się da.
Choć nie bon ton - lecz to ten czas,
by pluć mu w twarz i gnieść co dnia,
by padł ten Rus i znikł raz dwa

tak jak przed lat znikł z map Kraj Rad!



Ty-y dn: 17.03.2022 r.

/wanda w./




II wersja w której próbowałam rymować



Dość krwi i łez!  /brachykolon/

Grad bomb, huk dział, do snu im gra!
Lęk, ból, płacz, śmierć - to dziś ich świat!
Gdzieś padł znów dom, mur legł na bruk.
Ktoś zmarł od ran, ktoś legł od kul.

Tak dzień, po dniu, przez noc, po świt
gwizd, świst i krzyk, deszcz łez, nurt krwi...
Głód, brud i swąd - to jest ich chleb! 
Wróg, jak ten zbój ten kraj chce zgnieść.

Lecz nie ma szans ten drań i bies!
Lud ma moc wiar - wie, jak się bić,
gdzie w mig się skryć, jak nóż w pierś wbić,
skraść czołg i broń i w proch go zmieść

Kto żyw, kto zdrów wplótł się w wir walk.
Ich Wódz nie struś - nie pcha łba w piach!
On wie jak nikt - ma być jak wzór! 
Wziął broń do rąk - niech drży już wróg!

Za śmierć, moc zgliszcz, za płacz, nutr krwi,
za głód i strach za mord co dzień,
Za ból i śmierć Mam Babć Sióstr Żon!
za to, że śmiał wznieść dłoń, nieść śmierć,
lud da mu w kość, by padł ten drań 

Świat też już wie, że car to kat!
Ten zbir jak wąż od lat knuł plan.
Nie raz, nie dwa zwiódł świat ten świr! 
Lecz dość tych kłamstw, dość zdrad i kpin.

Świat grzmi i tnie tam, gdzie się da. 
Choć nie bon ton - lecz to ten czas, 
by pluć mu w twarz i gnieść co dnia,
by padł ten Rus i znikł raz dwa, 

tak jak od lat znikł z map Kraj Rad! 


Ty-y dn: 17.03.2022 r.


Korekta 18.03.2022 r. / 23.03 2022 r.


/wanda w./










 








 
 

autor

wandaw

Napisany: 2022-03-17 Dodano: 2022-03-21 00:57:16

Ten wiersz przeczytano 1669 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Dramatyczny Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie