Drachy minionych lot

Niy zaglondejcie za tym, co było,
Bo to nie wroci, to juz minyło.
Przeżyte lata puśćcie za siebie,
Jak tego dracha kajś tam na niebie...

Chwila zadumy tyż je potrzebno,
Żeby sie w zdrzadle przejrzeć,
Ale powiym Wom yno jedno:
Do przodku ruszejcie, hejże.

Po to, co bydzie wyciongcie rynce,
Bo trzeba chycić nom jak najwiyncyj,
Uśmiych na gymbie, otwarte serce,
Co życi dowo, z radościom biercie.

Życi jest taki krotki,
Przemyko jak błyskawica,
Cofnijcie na bok smutki,
Uśmiych niych przidzie na lica

Chocioż nie wszystko od nos zależy,
Kożdymu kedyś ta świyczka zgaśnie,
Dycko do przodku deptać należy
I o to prosza Wos, wszystkich, właśnie.

drach - latawiec zdrzadło - lustro gymba - twarz lica - policzki dycko - zawsze, ciagle

autor

stan09

Napisany: 2006-10-12 Dodano: 2007-01-04 11:59:47

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie