Droga 2.

Początek drogi to ścieżka mała
którą by przejść
musisz paść na kolana
z czasem robi się coraz szersza
większa
idziesz nią pewnie
widzisz każdy kamień
doskonale
i nagle przewracasz się właśnie
na tej leżącej spokojnie skale.

Nie znasz wcale przeznaczenia
to ono wie
co się z tobą stanie
co się wtdarzy
co się pozmienia
nie wiesz jak pokrzyżuje plany,
których oczekujesz spełnienia.

autor

stokrot@

Napisany: 2006-08-25 Dodano: 2007-02-23 17:25:08

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie