**Droga do Twej duszy...
Może być o Tobie samotny wędrowcze, by podróż do duszy drugiej osoby była skuteczna i pozwoliła poznać świętość chwili spotkania...
Droga do strumienia twej duszy
Daleka, kręta , niebezpieczna
By tam dotrzeć, musisz coś pokruszyć
Podróż twa może być wtedy słoneczna
Chociaż zakręty i wyboje kaleczą
Twe bose stopy delikatnej kobiety
Podejmiesz trud wspinaczki, one uleczą
Twe marzenia subtelnej podniety
Jest w nich magiczna siła ukryta
W moc fatalną zamienia się czasem
Ależ ta meta w duszy twej zdobyta
Będzie nagrodą twą po wszystkie czasy
Idź, choć zmęczenie cię rozdziera
Mimo bólu idź naprzód wciąż śmiało
Znajdź skarb, który eliksir zawiera
I zgłębi tej duszy do ciebie zawołało
Wypij z niego tę moc, choć gorzka
Zbawi cię, da ci blask i nowe wytchnienie
Nie zatrzymuj się ,idź, to spotkasz
Przyjaciół na swe nowe narodzenie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.