Drugi skok

Pierwsza próba - była porażką,
skoczyła, lecz uratowali ją,
nie mogła znieść ich wrzasków
kolejnych krytyk postępowania.

Uciekła ponurą nocą
kolejny raz to samo miejsce
Nie było jednak to samo piętro.

Szła dalej i wyżej - na dach,
powiew wiatru we włosach,
cisza miasta nocy,

kolejny raz skoczyła...

Leciała w dół, bardzo powoli,
mijała urywki swojego życia,
zamkneła oczy i śniła,
ogromny huk - potężny bół

Tym razem nie zdążył nikt,
odeszła na zawsze
wśród szarych dni
monotonii...

druga część skoku - aby zrozumieć najpierw przeczytaj 1 część

autor

czarnula

Napisany: 2006-03-10 Dodano: 2006-03-14 14:43:44

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie