Drwiące życie
Życie drwi z nas
Daje owoce najpiękniejsze
Zamieniając je w zgnilizne
Choć pięknie przez moment
W koszmar się zamienia
Efekty świetlne
Pioruny trzaskające
Serce w burze zamieniają
Płacz jak grzmot najpotężniejszy
Mitologia wierzenia daje
Słowianie przekonani że płodną glebę
Piorun przyniesie
Idźmy ich śladem
Wierzmy że każde cierpienie
Obrodzi się w szczęście
Życie spełnione
autor
Małkosia
Dodano: 2020-04-16 12:20:52
Ten wiersz przeczytano 621 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Czasami właśnie takie jest życie.
Jest myśl, jest lista zagadnień, brak formy.
Życie z nas drwi, odpłacając się nam z
wzajemnością,tak chyba to można tłumaczyć pewnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Życie jest kołem. Na oponie koła napisane jest w
jednym miejscu „szczęście”, a na przeciwległej,
najbardziej oddalonej powierzchni opony napisano
„nieszczęście”.
Koło się toczy....
Dobry wiersz.
Pozdrawiam autorkę.
Wierzyć warto. W każdym razie ja wierzę, że każde
cierpienie jest po to, by przyniosło w przyszłości coś
dobrego...
Pozdrawiam serdecznie :)
Moim zdaniem To my ludzie zbyt często drwimy z życia i
natury, popełniając duży błąd, bo natura odpłaca nam z
nawiązką.
Życzę zdrowia i nadziei, że potrafimy pogodzić się z
naturą.