Drzwi życia

stoisz przed drzwiami życia
z nadzieją, że za nimi czeka Cię radosne szczęście
przekraczasz próg i jasność Cię olśniewa
błogim spokojem ucisza strwożone serce
wyciągasz ramiona i spragnionym ciałem
chłoniesz miłość
jak pierwsze promienie złotego słońca
biegniesz przed siebie odurzony
w pełnej dobroci nieskończonego pragnienia
zanurzasz się po szyję

stoisz za drzwiami życia
zatrzaśniętymi nagle głośno
bez nadziei, że jeszcze kiedyś się otworzą
siadasz w rozpaczy i ciemność Cię otula
starym płaszczem zniechęcenia
spuszczasz głowę i zmęczone ramiona
w niemym geście krzyżujesz na piersi
w której serce coraz ciszej bije
dziwisz się, że Twoje życie było mgnieniem
cichym przejściem przez pokój

autor

Jolana

Napisany: 2007-03-16 Dodano: 2007-03-21 14:56:23

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie