Dualizm Świata
Śmiech dziecka wpadjący oknem
Kwilenie niemowlęcia w ramionach matki
Radość oczu wyczekujących słowa : Tak!
Płacz nad grobem syna
Zwykłe, prawdziwie ludzkie uczucia
A jakże bogata gama doznań
Łza spływająca po policzku
Może stać się symbolem
Szczęścia po nocy spędzonej z ukochaną
Oraz cierpienia po stracie dziecka
Nic nie jest jakie się wydaje
Życie tak samo jak medal
Ma zawsze dwie strony.
autor
Atryda
Dodano: 2008-05-01 17:45:49
Ten wiersz przeczytano 741 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Wiersz prawdziwy.
Dużo filozofii przez potok przykładów. Osobiście wolę
jeden, dwa za to pardziej przybliżone. Mimo wszystko
wiersz działa.