duet
w otwartej dłoni szeleści
pięciopalczasty liść klonu
gładki jak japoński wachlarz
zdobiony szkarłatną nicią
którego niezwykłe piękno
odejdzie z powiewem chłodu
milczące drzewo potrząsa
słoneczną smugą w obłokach
wznosi się w podróż półsenną
ponad zgubionym listowiem
bezbronne opada cieniem
w stęsknione ramiona Demeter
ona zna cenę rozstania
Komentarze (40)
Świetnie opisałaś czas odejścia.Podoba się.Pozdrawiam.
Bogini płodności pól i urodzaju w swoje ramiona
przyjmie wszelką rokrocznie obumierającą roślinność by
wiosną mogła się odrodzić i na nowo wydać plony!
Piękny z wielką refleksją wiersz o prawach natury.
Pozdrawiam Jutto na ciepły wieczór:-)
Piękny wiersz, na szczęście odchodzenie oznacza
również możliwość powrotu,pozdr:)
Hodně pěkné.
Piękny! Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Jutto,
Wszystko co żyje, odczuwa tęsknotę - pięknie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Czysta i piękna poezja. Aby
tak pisać, trzeba mięć równie
piękną duszę, wrażliwość
i ciepło.
Serdeczności:}
Piekny wiersz, ze wspanialym klimatem, bardzo na
TAK.:)
Pozdrawiam serdecznie, milego dnia.
jesienna tęsknota refleksja
rozstania są zawsze pełne smutku
pozdrawiam
Tak to bywa, a w jesiennym czasie można się
wszystkiego spodziewać.
Cena rozstania bywa różna...przeważnie
smutna.Pozdrawiam.
Pięknie opisana tęsknota
Pozdrawiam Jutta
Dlatego kochamy przyrodę
wszystko kiedyś odejdzie...
Pozdrawiam i miłego dnia życzę
Pieknie, malarską, z gamą myśli i uczuć.
Pozdrawiam serdecznie.