DUSZA

oby tylko z ciałem tworzyła zgrany duet.

By dusza i ciało zawsze tworzyły zgrany duet.
Pozdrawiam serdecznie:)

Wymownie.
To, czy ktoś żyje wedle ducha czy ciała widać po
owocach :)
Pozdrawiam :)

Znam i doceniam.
Pozdrawiam, Grażynko :)

Dziękuję wszystkim za refleksję. Myślę, że warto
poruszać takie tematy w poezji. Norbercie, to prawda,
często wierność zasadom tym właściwym, kosztuje. A
szkoda, że głupota jest w większej cenie.
Weno, ten wiersz jest skopiowany,a spacje mi nie
przeszkadzają, nawet tak lubię. Kto ma kłopoty ze
wzrokiem założy okulary i bez problemu.
Wszystkim miłego dnia.

Mówi się - posiadam duszę,
jednak z perspektywy
samych nas, należałoby
stwierdzić - jestem duszą
i mam ciało.

Dusza niczym słońce
oświeca pewien obszar,
mówi się o niej jak o
lampie lub świecy.
Podobnie jak światło
świecy wypełnia pokój,
tak dusza ogarnia ciało.

Ananda.
Serdeczności.
;)

Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

Dusza to ja i myśli moje spojrzenie na życie i życia
niepokoje.
Fajny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie

Niby wszyscy duszę mamy,
jak żyć mądrze nam wskazuje,
lecz zbyt rzadko jej słuchamy,
często drogo to kosztuje.

Bardzo fajny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego dnia :)

Warto pozbyć się zbędnej odległości (spacji) między
wersami, choćby po to, żeby lepiej się czytało ;)
Miłego dnia, Grażynko :)

"Nie wiem czy wierzę w duszę, ale na pewno w
bezduszność." - Stanisław Jerzy Lec.

Pozdrawiam Grażyno, bezduszności mamy na wagę.

Dusza wyzwolona z ciała lepiej by się miała, bo
uwięziona w cielesnej powłoce jest niestety od niej
uzależniona. Czy zawsze słuchamy swojej duszy tego bym
nie powiedziała :( Często bywa tak, że sami ją
zniewalamy.
Serdecznie pozdrawiam :)

Ciekawie o duszy. Pozdrawiam :)

I czasami cichutko mówi...miłego dnia Grażynko;)

Mam duszę, znam ją i doceniam tak jak Ty :)
Pozdrawiam.