DUSZA A CZŁOWIEK
Stoję u progu
bramy żelaznej,
tam gdzie bies
na mnie czeka.
Z tej strony
czeka na mnie anioł.
Co wybiorę,
nie wiem nawet sama.
Za życia
byłam człowiekiem.
Teraz jestem,
tylko duszą.
Biedna strona człowieka,
leży pod ziemią.
Bogata za życia,
uboga w ducha.
napisane chwilą 02:10
autor
skarb-323F
Dodano: 2011-01-31 02:04:52
Ten wiersz przeczytano 1000 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Wyobrażenie człowieka , po tamtej stronie nie ma
końca, kazdy ma inna wizję. Ciekawy opis, podoba mi
się. Pozdrawiam.
Podoba mi się, że masz wizję. Tacy ludzie byli dawniej
uważani za uzdrowicieli i bardzo ich szanowano.
Wszystkie plemiona indiańskie miały czarowników,
uważanych przez współplemieńców za osoby święte. A to
po prostu tylko niesamowity dar odgadywania
przyszłości. TAM sami będziemy skierowani we włąściwą
stronę. (wizja?)-daj Boże nie...Dziękuję za słowa
wsparcia w komentarzu. Nie bój się. Bardzo serdecznie
pozdrawiam.
nie stoisz na progu- twoja dusza już jest pod ziemią,
bliżej tam gdzie smołę gotują, wybór za tym niewielki
- czy iść tam gdzie bigoci i pobożnie za wszystko
gromią.
Bywać w śród dusz które tylko w ławkach klepią
bezmyślne słowa , czy nie lepiej będzie iść tam,
gdzie można zacząć wszystko od nowa. Tak myślę ,że w
dole, gdzie kotły z czarną smołą, jest więcej
swobody-po prostu wesoło.
Dziś pewna partia z karłem na czele warzy smołę,
podsyca ogień, wrzuca do kotła prawych ludzi, a sama
ubiera się w biel anioła i tym mami ludzi.
Poetko wybór jest jeden - id za glosę duszy bo ona już
nie ma serca- wybierz to lepsze - lucypera.
Bo resztę swego trwania spędzisz weselej jak wśród
tych co prawi, a nie w wśród modlących się udawaczy
Pozdrawiam i ciesze się ze żyjesz i nie potrzebujesz
wybierać co lepsze - bo lepszego nigdy nie ma -
wszędzie są anioły - wszędzie spotkasz lucypera