***Duszy uwolnienie***
życie to marność , wszystko marność nad marności
Nie potrafię...
Nie umiem...
Odzyskać Miłości...
Którą sam straciłem...
Nienawidzę swego
Ograniczonego ciało
Nienawidze chwili
w której się urodziłem
Zabijcie Mnie
Ludzie
Głodni
Krwawej Nienawiści
Wojny
Kataklizmy
Przychodźcie
Wołam was
Zniszczcie moje ciało
Uwolnijcie moją duszę
od tych męk i
cierpień
Niech ciemna gwiazda
zablyśnie
otaczając
chłodnym obłokiem Ziemię
Zło,śmierć,nienawiść
Szukam was
Przyjdźcie moim Przyjaciele
Uradujcie moją duszę
Idę tam gdzie
zaczyna się
nieskończoność
duszy
w głębie swoich snów i marzeń
umieram...
została Nam tylko dusza i ta niespełniona Miłość
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.