Dużo gadać, mało robić...

Dziś mrugnięcie drugim okiem... ;) Pomysł nie jest nowy - już mistrz Brzechwa swego czasu go rozpracowywał :)

Dużo gadać, mało robić -
Cecha to jest niesłychana,
Bo choć każdy zna ją dobrze,
To nikomu nie jest znana.

Każdy jest zapracowany -
Znamy tę za czasem pogoń,
Gdy w nawale ważnych zajęć
Uciekł nam nasz własny ogon.

Krowa, co to dużo ryczy,
Ale daje mało mleka,
Już zgłębiła tę zasadę.
Krowich prawd nikt nie docieka.

Jeśli więc nie mamy o co
Pośród życia sfer rozlicznych
Spierać się, niech będzie o to
(spór to jest merytoryczny) -

Skoro gadam, to pomyślcie -
Czy to jest nicnierobienie?...
Nie wiem jak wam się wydaje,
Ale mnie coś mówi, że nie.

autor

annael

Dodano: 2008-03-10 10:32:52

Ten wiersz przeczytano 3730 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie