duży książe
nie unikam dnia
nie unikam nocy
jestem na przedmieściach czasu
kaligrafuję słowa nie pilnując ręki
wśród spokojnego gwaru ptaków
świateł gwiazd
mam słońce
księżyc
do mierzenia czasu
drżę wierszami we mgle
słyszę kolory
kwiaty
każdy oddech
każdą kroplę deszczu
która pęka na ziemi
boże
jeśli jesteś
nie zgub mnie gdzieś po drodze
bo chcę dzielić się tym z innymi
zdmuchując dumę
pokorą
autor
jesion
Dodano: 2020-08-26 23:35:18
Ten wiersz przeczytano 758 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Nuta niedowierzania zabrzmiała w wierszu, a spróbuj
wierzyć tak jak własnemu ojcu i z taką wiarę w to, że
Ci pomoże, wtedy prośby są wysłuchiwane i spełniane.
Gwaran tuję.
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam
Wiersz na TAK!
Pozdrawiam jesionku.;)
Kłaniam się Autorowi świetnego wiersza :-)
Poezja :-)
(:
-5( ogonek). Pozdrawiam@
Ładny wiersz.
Nic dodać, nic ująć - poezja czystej wody:)
Pozdrawiam Autora :) B.G.
Nie wiem czy można kaligrafować, nie pilnując ręki?
Co do pokory, to ona każdemu się przydaje, co do
prośby, jeśli jest, to wysłucha, też miewam
wątpliwości w tym temacie...
Pozdrawiam.
:)
Na świecie bogów od groma. Zależy gdzie się szuka :)
Podziwiam ludzi pokornych.
Pozdrawiam Jesionie :)
Mądry, poruszajacy wiersz.
Pozdrawiam ciepło
Życie zgodnie z naturą... to też jest moje motto
przewodnie, bo świat jest cudny, a poezja dodaju mu
tylko blasku, pozdrawiam Cię serdecznie Jesion :)
"drżę wierszami we mgle" - cudna fraza.
Cały wiersz - piękny, prawdziwa poezja.
Pozdrawiam serdecznie :)