Dwa serca

Na skraju ich zycia
W lipcowej nadziei
Dwa serca samotne
Ujrzaly swoj ksiezyc
W nieziemskiej scenerii.

Na ich powitanie
Zlote szaty przybral
Dumnie piers wypinal,
Mrugajac radosnie
W goscine milosci
Zapraszal swych gosci.

Uniosly sie serca
W swoim czar zachwycie
Uwierzyli w magie
I w swe razem bycie.

Lecz zycie nie magia
Swoj scenariusz pisze
Jedno odlecialo
Tak kazalo zycie.

Pisali,tesknili
Ukladali plany
Karmiac sie nadzieja
Z oddali.

I przyszedl maj
Co oddechem swym
W czas milosci
Zaprasza wokolo.

Lecz jedno serce
zwatpilo,odeszlo
Drugie zostawilo.

Teraz kazde znow samotne
I kazde w swym zyciu
Marza ponownie w skryciu
O swym magicznym
Zlotym ksiezycu.

autor

ara11

Napisany: 2009-07-10 Dodano: 2009-07-19 18:59:37

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie