Dwa światy

To jak dobiegający czas
kresu swojej drogi na tarczy
to przejście z jasności
w nieprzeniknioną ciemność
to jak łagodny podmuch wiatru
znikający w nieprzeniknionej ciszy.
to dwa światy

w jednym to
radość życia i jego troski
obowiązki i nowe wyzwania
podejmowanie ryzyka i walka
wyżyny sukcesu i dostrzegalność
upadki z piedestału w dół
mrówcza praca w codzienności
chwile szczęścia i uniesień
piękno otaczające i ciepło
zmęczenie i odpoczynek
słabość załamania
i potęga sił otrzymanych
w tym świecie jest wszystko
co tylko pragniemy mieć
i potrafimy osiągnąć
ten świat istnieje dla nas

a w drugim
to kres drogi
zatrzymany czas
na granicy życia
gasnące światło
i otwarte wrota
do przejścia
na drugą stronę
a tam
niepojęte i niezbadane
i …


16.06.2005.

autor

kazap

Dodano: 2008-11-07 09:48:58

Ten wiersz przeczytano 2222 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie