Dwie bajki...

Księżyc zwrócił srebrną twarz
w mego życia szare okno
Nad mym snem dziś trzyma straż
bym nie czuła się samotna

Wiosna miała piękna być...
śpiew słowika miał być z rana
lecz jak śmiać się i jak żyć
gdy los rzuca na kolana....

Powiedz Boże....czyja wina?
że w mym życiu bajki dwie?
Że nie mogłam go zatrzymać
że nie może być jak chcę?

Gdybym mogła posmakować
smaku tych zmysłowych ust
mogłabym go w sercu schować
gdy znów wszystko zmrozi lód....

Gdybym mogła jedną chwilę
poczuć ciepło jego dłoni...
nocą w księżycowym pyle...
tęsknotę...tuliłabym do wspomnień....

autor

Spiaca Lady

Napisany: 2007-04-09 Dodano: 2007-04-09 14:36:55

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie