Dylemat
Znów czuję pustkę...
a było już tak dobrze,
a może nie było...?
Może to były tylko pozory miłości?Wreście
czułam się jak ptak, który ma swój
cel...
a sprzyjające wiatry prowadzą go jak statek
do portu i wszystko inne też mu
sprzyja...
lecz teraz wiem...
nie ma dróg bez przeszkód!
I zawsze znajdzie się ktoś lub coś co
zatrzyma wiatry i zatopi statek...!
Już nic niewiem,
nic nie czuję...!
Ale tylko wiatry wiejące w przeciwną
stronę...
Teraz jedyną myślą jest-czy warto płynąć
dalej...?
Niewiem...
ale zobaczę,gdzie zaprowadzą mnie fale
morza...!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.