dzieci Ikara
To tylko nasze wyschnięte pod-niebienia
A twoich skroni brzeg nie pisze już mojego
imienia
Na dwóch powłokach dwie ptasie dusze
Niegdyś ozdobione skrzydeł piuropuszem
Dziś spopielałe od przebytych
przestrzeni
kłębów drapieżników
upadków
kamieni
Chwile które świadczyły o naszych ptasich
sercach,
ktoś osądził niesprawiedliwy
położył wśród staroci
obok naszego ze skrzydeł kobierca
autor
Bielan
Dodano: 2006-12-30 14:27:13
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.