Dziękuję Ci Mamuś...

Wiesz Mamuś myślę jak ubrać w słowa
moje emocje by się w nich schować.
A z lat odległych przywołać chciałam,
gdy nad kołyską moją płakałaś.
Wiesz...ja to czułam, choć byłam mała.
Wiem to - od zawsze byłaś wspaniała.
O wychowanie wciąż się troszczyłaś,
choć brakło czasu, obecna byłaś.

Mamuś wpajałaś mi już od dziecka:
Zawsze dla bliźnich bądź koleżeńska.
Schyl się nad biednym, chorym, garbatym.
Daj dobre słowo - milsze niż kwiaty.
Wypełniam wolę tu, w wiersza słowach.
To nie dla blasku, chcę podziękować.
Posyłam uśmiech nocą do Ciebie,
gdy ranek wstaje, słońce na niebie.
Myślą z daleka, sercem gorącym
posyłam szczęście i dobre moce.

Wiesz Mamuś, że to nie takie proste.
Czasem padały i słowa ostre.
Wszystko po latach, odeszło w dal.
Bogu dziękuję, że wciąż Ciebie mam.
Na Twojej drodze nie kwitły róże.
A i kolana raniły gruzy.
Kłopotów zmartwień chyba nie zliczę.
Innym starczyłoby na trzy życia
Męża mojego i wnuki swoje
obdarowałaś sercem na dłoni.
Ręką błogosław na życie, świat.
Ty się nie zmieniaj i żyj sto lat!

autor

Ninoczka

Napisany: 2007-12-26 Dodano: 2010-05-26 14:07:56

Ten wiersz przeczytano 963 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie