Dziś jeszcze chcę
Stukam palcem po klawiszach
nuty biegną
niby od niechcenia
one tylko kroją ciszę
która zawieszona w smutku
bawi się ze mną każdego dnia
oglądam różę
dałeś ze łzami w oczach
tylko nie pamiętam kiedy
jest taka sucha
leży na fortepianie samotna
może kiedyś uderzysz w struny
przerwiesz rytm uciekających
barw i dotknięć
czy będę chciała słuchać
autor
Luiza1
Dodano: 2009-12-12 21:58:17
Ten wiersz przeczytano 666 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Nie wiem co to za facet który tak rzadko obdarowuje
dziewczynę kwiatami i sprawia, że ta pisze tak smutne
wiersze.. przykre.. Wiersz śliczny, pozdrawiam;-)
wspomnienia o chwili kiedy róża była piękna, potem coś
pękło, róża zwiędła a nawet uschła - natomiast on
nadal miejsce zajmuje w sercu; takie kobiece i
oczywiste.
Zabrzmiało jak ultimatum, dziś jeszcze chcesz, ale w
przyszłości nie wiadomo. Lepiej niech już uderzy w
klawisze, ale delikatnie :)
No właśnie, czekanie sprawia ze gorzknieje cała
słodycz w nas. Więc nie wiadomo czy 'będziesz chciala'
ale oby tak ;) Wiersz na +
"kroją ciszę".... pięknie to wyraziłaś :) +
Myślę, że gdy się kochało prawdziwie to zawsze będzie
się chciało słuchać..
+piękny wiersz
Róża na fortepianie, trzeba słuchać, trzeba mówić, bo
jak rozwiać to co nieporozumieniem chwili, pięknie i
nastrojowo.
Milosc, tesknota, smutek i nadzieja sa w Twoim
wierszu. Bardzo ladny.
"może kiedyś uderzysz w struny
przerwiesz rytm uciekających
barw i dotknięć
czy będę chciała słuchać"
Elu,będziesz chciała słuchać, skoro tylko usłyszysz
dźwięk , powrócą zaraz wspomnienia i miłość z nimi.
Piękny wiersz.
pozdrawiam