Dziwny wiersz
Dziwny wiersz,
Widzisz, że smutny jak Bema pamięci żałobny
rapsod, jednak nie pocieszasz.
Czujesz, że zimny jak mroźny przez pół roku
Jukon, jednak nie ogrzewasz.
Czujesz, że gorzki jak trucizna, jednak nie
ratujesz od złego, nie słodzisz łyżeczką, a
nawet nie pomieszasz.
Czujesz, że pachnie jak stara uliczka,
jednak nie sprzątniesz tam niczego.
Słyszysz, że brzmi jak marsz pogrzebowy,
jednak nie zaczniesz w rytm umierać.
bo dziwna i ja.
Komentarze (1)
Wiersz raczej smutny niż dziwny, czasem tak pragniemy
by ktoś zareagował, a spotykamy się z obojętnością.
Pozdrawiam.