dźwięk smutku
po tej burzy
wyjrzało słońce
jakieś niewyraźne
konające...
nasączone niewiarą
kolejnego dnia
bez polotu blasku
na tle nieba trwa
po tej burzy
brak tęczy
radosnej wstęgi
tylko smutek dźwięczy
maluje tło
tylko on ma względy
jak rozbite szkło
Komentarze (24)
smutny dźwięk smutku jak i cały wiersz, lecz nie trać
nadziei, nadejdzie taki dzień, że twarz znów
rozświetli słonko, a w sercu zagra dobra muzyka.
pozdrawiam.
Śliczne, mądre i niestety prawdziwe.
wbrew ludzkiej naturze słońce świeci, a tęcza to
radosna zapowiedź poprawy, która zdarza się :)
Smutny wiersz a na pewno kiedyś słoneczko zaświeci.
"po tej burzy
brak tęczy
radosnej wstęgi
tylko smutek dźwięczy"
Oj nie dobrze, morze wyjdzie jeszcze słońce.
Pozdrawiam
smutek dźwięczy to już piękniej, niż burza Idzie w
krajobrazie na poprawę, co niepotrzebne stłukło się +
Pozdrowienia:):)
Po każdej burzy wychodzi słońce:)) Ładny wiersz:))
Dźwięk tym razem ponurym obrazem-pozdrawiam,trafnie
i ładnie ujęte.
Wiersz ten wywołał u mnie niesamowite emocje.. smutku
niestety.. ale zadziałał.. uwielbiam takie wiersze..
dziękuję+