Ech ptakiem być...
Ech ptakiem choć na chwilę być,
wznieść się wysoko do nieba,
skrzydłami zatrzepotać w rytm,
ze świtem radośnie zaśpiewać.
Pofrunąć gdzie oczy poniosą,
w utęsknione kochane miejsce,
tam gdzie mgły trawy roszą,
a widoki radują smutne serce.
Usiąść w zielonej dolinie,
zagrać na strunach marzeń,
nie patrząc, że czas płynie,
zachwycać się górskim pejzażem.
Ech choć na chwilę ptakiem być...
Uciec od szarej rzeczywistości,
w krainie marzeń się skryć,
poczuć smak szczęścia i radości.
/EN/
Komentarze (20)
polecieć choćby w siną dal, tam gdzie jest szczęście i
raj...
:-) ech, takim ptakiem być... na chwileńkę :-) bardzo
ładnie Isano :-)
Ptakiem być? Pięknie, ale co potem, gdy cię stworzyli
nielotem?
Uroczo..aczkolwiek bycie ptakiem to też
ryzyko...wiersz ciepły
odwieczne ludzkie tęsknoty ,wznieść się ponad
rzeczywistość,ładny wiersz